HARPA vzw is één van de grootste patiëntenverenigingen die lichaamsbeweging voor hart- en vaatpatiënten promoten, ondersteunen en stimuleren. Harpa wil een sportvereniging voor alle hart- en vaatpatiënten zijn, na hun revalidatieperiode in het ziekenhuis. Harpa wil hart- en vaatpatiënten helpen om actief te zijn, maar vooral hen stimuleren om vol te houden en zo lang mogelijk te blijven werken aan de conditie. Dit gebeurt tijdens gezamenlijke activiteiten onder begeleiding van professionelen, in groepstrainingen, op wandelingen en fietstochten, en online. Daarnaast stelt de vereniging zich ook tot doel om hart- en vaatpatiënten op de hoogte te houden van de voortdurende ontwikkelingen in de medische inzichten en technische evoluties binnen de hartrevalidatie. Dit wordt gedaan via infosessies, nieuwsbrieven, de HARPA website en het Harpa-Magazine waarin we artikels publiceren waarin de evolutie op de voet wordt gevolgd.
Een filmpje van 50 seconden over de verschillende aanbiedingen van Harpa kan je hier aanklikken.
In de late jaren ‘70 was de medische wereld nog niet overtuigd van het nut en zelfs de noodzaak van lichaamsbeweging na hartproblemen. Uit angst voor complicaties werd de hartpatiënt aangeraden stil te blijven liggen of zitten en vooral NIET te bewegen. Gelukkig is daar verandering in gekomen!
Tegenwoordig kan men wetenschappelijk aantonen dat de gezondheid, en daardoor ook de levenskwaliteit, positief worden beïnvloed door lichaamsbeweging. Door een actieve levensstijl te onderhouden, verhoogt de inspanningscapaciteit. Fysiek actief zijn, vermindert eveneens de kans op een nieuw hartprobleem, omdat hierdoor de risicofactoren verantwoordelijk voor het hartprobleem aangepakt worden.
In 1976 kwam Luc Vanhees, als pas afgestudeerd Licentiaat Bewegingswetenschappen en Kinesitherapie, in contact met Professor Brasseur van de Franstalige Universiteit UCL. Professor Brasseur was in 1974 gestart met het eerste en enige programma voor hartrevalidatie in het Sint-Pietersziekenhuis te Leuven. Hier deed Luc Vanhees zijn eerste ervaring op inzake evaluatie en revalidatie van patiënten na een hartinfarct.
Na de verhuizing van de UCL naar Woluwe, kwamen een 20-tal patiënten van Leuven over naar Pellenberg. In oktober 1977 vond de eerste trainingssessie plaats in het UZ Pellenberg. Het medisch toezicht was in handen van de jonge geneesheer-assistent Robert Fagard, terwijl de jonge kinesist Luc Vanhees verantwoordelijk was voor de motoriek, de veiligheid en de praktische uitwerking van het programma.
Na de revalidatie binnen de veilige ziekenhuismuren onder strikt medisch toezicht, deed de nood zich voor de positieve resultaten van dit programma te bestendigen. De lichamelijke en geestelijke conditie die men in Pellenberg moeizaam had opgebouwd, mocht niet zomaar verloren gaan. In overleg met dr. Fagard en in samenwerking met het Instituut voor Lichamelijke Opvoeding, werd op 10 oktober 1979 de allereerste conditietraining na de revalidatie in Pellenberg georganiseerd in het gymnasium van het Sportkot. Het initiatief viel zo goed mee dat er werd besloten om een echte sportclub voor hartpatiënten op te richten. Na enkele voorbereidende vergaderingen vond de stichtingvergadering van Harpa plaats op 21 december 1979, in een zolderzaaltje van de Faculty Club.
